زگیل‌ها برآمدگی‌های روی پوست هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. این ویروس باعث رشد سلول های اضافی می شود که لایه بیرونی پوست را در آن نقطه ضخیم و سخت می کند. آنها می توانند ناراحت کننده، مسری و دردناک باشند. آنها می توانند در هر جایی که پوست دارید رشد کنند، احتمال اینکه روی دست ها یا پاهای خود داشته باشید بیشتر است. نوع زگیل بستگی به محل و شکل ظاهری آن دارد.
از آنجایی که سیستم ایمنی هر فرد به طور متفاوتی به ویروس واکنش نشان می دهد، هر فردی که با HPV در تماس است به زگیل مبتلا نمی شود. و اگر پوست خود را به نحوی بریدید یا به آن آسیب بزنید، نفوذ ویروس آسانتر است. به همین دلیل است که افراد مبتلا به بیماری های پوستی مزمن مانند اگزما، یا افرادی که ناخن های خود را می جوند یا ناخن هایشان را می چینند، مستعد ابتلا به زگیل هستند.
کودکان و نوجوانان بیشتر از بزرگسالان به زگیل مبتلا می شوند، زیرا سیستم ایمنی آنها در برابر بسیاری از انواع HPV دفاعی ایجاد نکرده است. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند - مانند افراد مبتلا به HIV یا کسانی که داروهای بیولوژیک برای بیماری هایی مانند RA، پسوریازیس و IBD مصرف می کنند - نیز بیشتر مستعد ابتلا به زگیل هستند زیرا بدن آنها ممکن است قادر به مبارزه با آنها نباشد.
زگیل ها بسیار مسری هستند و عمدتاً از طریق تماس مستقیم با پوست منتقل می شوند، مانند زمانی که زگیل های خود را می چینید و سپس ناحیه دیگری از بدن خود را لمس می کنید. همچنین می توانید آنها را با وسایلی مانند حوله یا تیغی که زگیل را روی بدن شما یا شخص دیگری لمس کرده است پخش کنید. زگیل مانند پوست مرطوب و نرم یا آسیب دیده است.
می توانید تمام قورباغه ها و وزغ هایی را که دوست دارید لمس کنید یا ببوسید زیرا آنها به شما زگیل نمی دهند.
داشتن زگیل روی بینی شما یا هر جای دیگری، شما را جادوگر نمی کند.
این زائده‌های گوشتی اغلب در پشت دست‌ها، انگشتان، پوست اطراف ناخن‌ها و پاها دیده می‌شوند. آنها می توانند ظاهری خشن، ضخیم، دانه ای و بالای گرد داشته باشند. ممکن است شبیه گل کلم به نظر برسند. زگیل های معمولی اغلب خاکستری تر از پوست اطراف هستند. آنها کوچک هستند. از اندازه یک سر سوزن گرفته تا یک نخود، اندازه آنها می تواند از 1 میلی متر تا 1 سانتی متر یا بزرگتر باشد و می تواند به تنهایی یا به صورت گروهی رخ دهد. آنها ممکن است نقاط سیاهی شبیه دانه داشته باشند که لخته های خونی بسیار ریز هستند. معمولاً در جایی ظاهر می‌شوند که پوست شکسته شده است، شاید در اثر جویدن ناخن‌های شما. (این کار همچنین می تواند ویروس را از دستان شما به صورت شما منتقل کند.)
این زگیل ها معمولاً جدی و دردناک نیستند و می توانند خود به خود از بین بروند.
برجستگی های کوچکی که می توانند سخت، زبر و دانه دار باشند
برجستگی های گوشتی رنگ با لکه های سیاه کوچک رگ های خونی لخته شده
توانایی انتشار به مناطق دیگر از طریق تماس مستقیم
زگیل های کف پا در کف پا رشد می کنند. برخلاف سایر زگیل‌ها، زگیل‌های کف پا در پوست شما رشد می‌کنند، نه خارج از آن.
آیا احساس می کنید که در کفش خود سنگریزه دارید؟ کف پای خود را چک کنید. این زگیل ها نام خود را به این دلیل گرفته اند که "پلانتار" در لاتین به معنای "کف پا" است. بر خلاف سایر زگیل ها، فشار ناشی از راه رفتن و ایستادن باعث رشد آنها در پوست شما می شود. شما ممکن است فقط یک یا یک خوشه (به نام زگیل موزاییکی) داشته باشید. از آنجایی که آنها صاف، سخت و ضخیم هستند، به راحتی می توان آنها را با پینه اشتباه گرفت. به دنبال نقاط سیاه روی سطح باشید.
این زگیل ها توسط HPV نوع 1 ایجاد می شوند. علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
زگیل های عمیق و حساس که به دلیل ایستادن یا راه رفتن به سمت داخل رشد می کنند
درد با فشار مستقیم
می توانید احساس کنید که روی سنگریزه ها قدم می گذارید
پوست مایل به زرد که شبیه پینه به نظر می رسد
می تواند نقاط سیاه داشته باشد
این زگیل ها توسط HPV نوع 2 ایجاد می شوند. علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
زگیل های سطحی کوچک
یک الگوی موزاییکی از زگیل های متعدد که به صورت خوشه ظاهر می شوند
درد کمتری نسبت به زگیل کف پا نوع میرمسیال دارد
زگیل های مسطح که به عنوان زگیل جوانی نیز شناخته می شوند، معمولا روی صورت، ران ها یا بازوها رشد می کنند. آنها اغلب توسط HPV نوع 3، 10 و 28 ایجاد می شوند.
این زگیل ها کوچکتر (شاید 1/8 اینچ عرض، ضخامت سیمی که گوشی شما را شارژ می کند) و نرم تر از انواع دیگر هستند.
آنها کوچک هستند و بلافاصله قابل تشخیص نیستند. زگیل های مسطح دارای قسمت بالایی صاف هستند، گویی که خراشیده شده اند. آنها می توانند گوشتی، صورتی، قهوه ای یا کمی زرد باشند. آنها تمایل به رشد در تعداد زیاد دارند و اغلب در گروه های بزرگ 20 تا 200 رشد می کنند.
زگیل های مسطح معمولاً دردناک نیستند و معمولاً در مناطقی ظاهر می شوند که بریدگی یا شکستگی در پوست شما وجود دارد، مانند نواحی ریش مردان و پاهای زنان. آنها همچنین روی صورت کودکان شایع هستند و می توانند از طریق تماس مستقیم منتقل شوند.
علائم کوچک مسطح، گرد یا بیضی روی پوست
علائم گوشتی رنگ
معمولا دردناک نیست
زگیل های رشته ای در اطراف دهان یا بینی و گاهی اوقات روی گردن یا زیر چانه شما رشد می کنند. آنها مسری هستند و همچنین می توانند به سایر قسمت های بدن شما سرایت کنند.
زگیل های فیلیفرم کوچک هستند و به شکل یک فلپ یا برچسب پوستی کوچک هستند. آنها می توانند به صورت رشته های نازک و انگشت مانند از پوست شما بیرون بزنند.
زگیل های رشته ای همرنگ پوست شما هستند. آنها معمولاً بدون درد هستند مگر اینکه در یک ناحیه حساس مانند چین خوردگی پوست شما ایجاد شوند.
رشد کوچکی که از پوست خارج می شود
فلاپ گوشتی رنگ
رشد سریع
معمولا دردناک نیست
زگیل های اطراف زبان در زیر و اطراف ناخن های پا و دست رشد می کنند. آنها می توانند دردناک باشند و بر رشد ناخن تأثیر بگذارند.
آنها کوچک شروع می شوند - تقریباً به اندازه یک سوزن - اما می توانند بزرگتر شوند و از طریق تماس مستقیم به مناطق دیگر گسترش یابند. ممکن است در لمس خشن باشند و ظاهری شبیه گل کلم داشته باشند.
رشد خشن در اطراف یا زیر ناخن
هنگام افزایش اندازه دردناک است
شکافتن پوست اطراف ناخن
ظاهر ناخن و کوتیکول ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد
بیش از 100 نوع HPV وجود دارد، ویروسی که باعث زگیل می شود. تقریباً همه انواع HPV باعث ایجاد زگیل های نسبتاً بی ضرری می شوند که روی دست ها یا پاهای شما ظاهر می شوند.
با این حال، چند گونه از HPV وجود دارد که باعث ایجاد زگیل در ناحیه تناسلی، داخل و اطراف آن می شود. این زگیل ها "زگیل تناسلی" نامیده می شوند. در خانم ها، زگیل تناسلی در نهایت می تواند منجر به سرطان دهانه رحم، یک بیماری بالقوه کشنده شود.
زگیل تناسلی همانطور که از نامش پیداست در نواحی تناسلی ایجاد میشود و مهمترین روش انتقال آن ، داشتن رابطه جنسی با فرد مبتلا به این ویروس می باشد. آنها ممکن است مانند برجستگی های کوچک، پراکنده و به رنگ پوست یا مانند مجموعه ای از برجستگی های مشابه کمی گل کلم روی اندام تناسلی شما به نظر برسند. و می توانند پخش شوند، حتی اگر نتوانید آنها را ببینید. سعی نکنید خودتان از شر زگیل تناسلی خلاص شوید. درمان آنها می تواند سخت باشد.
سایر انواع HPV که می توانند باعث سرطان شوند نیز ممکن است از طریق رابطه جنسی منتقل شوند، از جمله از طریق رابطه جنسی دهانی و مقعدی.
اگر فکر می کنید زگیل تناسلی دارید یا فکر می کنید در معرض آن قرار گرفته اید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.
با گذشت زمان، بدن شما اغلب مقاومت ایجاد می کند و با زگیل مبارزه می کند. اما ممکن است ماه ها یا تا 2 سال طول بکشد تا آنها ناپدید شوند. در بزرگسالان، زگیل ها اغلب حتی بیشتر، شاید چندین سال یا بیشتر، باقی می مانند. برخی از زگیل ها هرگز از بین نمی روند.
بیشتر زگیل ها بی ضرر هستند و معمولاً خود به خود از بین می روند، اما ممکن است خجالت آور یا ناراحت کننده باشند، بنابراین ممکن است بخواهید آنها را در خانه درمان کنید. بسیاری از زگیل ها به خوبی به درمان های موجود در داروخانه پاسخ می دهند. مگر اینکه دردناک یا خجالت آور باشند.
انتظار برای از بین رفتن زگیل می تواند نتیجه معکوس داشته باشد: زگیل ممکن است بزرگتر شود، زگیل های جدید ظاهر شوند یا می توانید آنها را به شخص دیگری بدهید. بهترین درمان به سن و سلامت شما و نوع زگیل بستگی دارد. اما هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، بنابراین ممکن است مقداری از ویروس پس از بین رفتن زگیل در پوست شما باقی بماند و بعداً دوباره ظاهر شود.
شما می توانید زگیل ها را به سایر قسمت های بدن خود گسترش دهید و برای دیگران مسری هستند. اگر برای درمان نیاز دارید که زگیل را با سوهان ناخن یا سنگ پا بمالید، از آن ابزار روی هیچ قسمت دیگری از بدن خود استفاده نکنید و به دیگران اجازه استفاده از آن را ندهید.
اگر دیابت دارید سعی نکنید زگیل روی پای خود را درمان کنید. به پزشک خود مراجعه کنید. دیابت می تواند باعث از دست دادن حس در پاهای شما شود، بنابراین می توانید بدون اینکه متوجه شوید به راحتی به خود آسیب بزنید.
سعی نکنید زگیل های صورت یا سایر قسمت های حساس بدن خود (مانند اندام تناسلی، دهان یا سوراخ های بینی) را با درمان های خانگی از بین ببرید.
اگر مطمئن نیستید که رشد پوست شما زگیل است (بعضی از سرطان های پوست شبیه آنها هستند)
زگیل روی صورت یا قسمت حساس دیگری از بدن (به عنوان مثال، اندام تناسلی، دهان، سوراخ های بینی) دارید.
شما متوجه خونریزی یا علائم عفونت مانند چرک یا دلمه در اطراف زگیل می شوید.
درد دارد یا تعداد زیادی از آنها دارید
اگر دیابت یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید
ایدز HIV دارید.
اگر زگیل در ناحیه تناسلی دارید
برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر مبتلا به زگیل معمولی، پزشک احتمالاً می خواهد آنها را با نیتروژن مایع منجمد کند.
(از آنجایی که نیتروژن بسیار سرد است، می تواند برای مدتی درد شدید ایجاد کند، به همین دلیل برای کودکان کوچک استفاده
نمی شود.) احتمالاً به بیش از یک جلسه نیاز خواهید داشت. هنگامی که پس از بهبودی ناحیه، درمان با اسید سالیسیلیک را
دنبال کنید، بهتر عمل می کند. کرایوسرجری می تواند باعث ایجاد لکه های روشن در افرادی شود که پوست تیره دارند.
"نقاشی" زگیل با این مایع باعث می شود تاول زیر آن تشکیل شود و آن را از روی پوست بلند کند. هنگامی که تاول خشک شد
(پس از حدود یک هفته)، زگیل با پوست تاول زده جدا می شود. کانتاریدین اغلب راهی برای درمان کودکان خردسال است زیرا
در ابتدا درد ندارد، اگرچه ممکن است چند ساعت بعد گزگز، خارش، سوزش یا تورم داشته باشد.
پزشکان ممکن است پس از بی‌حس کردن ناحیه از یکی یا هر دوی این روش‌ها استفاده کنند.
جراحی الکتریکی زگیل را با یک بار الکتریکی از طریق نوک سوزن می سوزاند. برای زگیل های معمولی، زگیل های رشته ای
و زگیل های پا مفید است. پزشک شما همچنین می تواند از لیزر استفاده کند.
کورتاژ عبارت است از خراشیدن زگیل با یک چاقوی تیز یا ابزار کوچک و قاشقی شکل. گزینه دیگر برداشتن زگیل یا بریدن آن
با تیغه تیز است.
برای زگیل های سرسخت، کرم های لایه بردار حاوی اسید گلیکولیک، اسید سالیسیلیک قوی تر یا ترتینوئین می توانند این کار
را انجام دهند. دیفنسیپرون (DCP) و ایمیکویمود (آلدارا) پوست شما را تحریک می کنند تا سیستم ایمنی بدن شما را تشویق کنند تا
به آنجا کار کند. 5- فلوئورواوراسیل یک داروی سرطان است که ممکن است بدن شما را از ساخت سلول های پوستی اضافی
باز دارد، همانطور که از رشد تومورها جلوگیری می کند.
تزریقات
پزشک شما ممکن است از یک سوزن برای قرار دادن دارو در زگیل برای کمک به خلاص شدن از شر آن استفاده کند.
بلئومایسین، یک داروی سرطان، ممکن است سلول‌های آلوده را از تولید بیشتر جلوگیری کند. اینترفرون سیستم ایمنی شما را
برای مبارزه بهتر با HPV، به طور معمول برای زگیل تناسلی، تقویت می کند.
اینها معمولاً اولین چیزهایی نیستند که پزشک شما امتحان می کند، و ممکن است لازم باشد از اسید سالیسیلیک یا چسب نواری
روی زگیل خود نیز استفاده کنید.
راه های کاهش احتمال ابتلا یا گسترش زگیل
هنوز راهی برای پیشگیری از زگیل وجود ندارد، اما می‌توانید احتمال ابتلا یا گسترش آنها را کاهش دهید:
به زگیل های خود دست نزنید، نچینید یا نخارانید یا زگیل های دیگران را لمس نکنید.
پس از درمان زگیل دست های خود را بشویید.
زگیل های پا را خشک نگه دارید.
در دوش های عمومی، رختکن و اطراف استخرهای عمومی صندل یا دمپایی ضد آب بپوشید.