تبخال گروهی از تاول‌های کوچک و دردناک است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. به آنها تبخال یا هرپس سیمپلکس لبیالیس نیز می‌گویند. تا ۹۰ درصد از مردم جهان حداقل یک نوع از HSV دارند.
تبخال گروهی از تاول‌های کوچک و دردناک است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. به آنها تبخال یا هرپس سیمپلکس لبیالیس نیز می‌گویند.
تا ۹۰ درصد از مردم جهان حداقل یک نوع از HSV دارند.
علائم معمولا در اولین باری که تبخال می‌زنید، جدی‌تر هستند. اولین تبخال می‌تواند باعث بیماری جدی در کودک شود.
پس از اولین شیوع، بدن شما باید آنتی‌بادی بسازد و ممکن است دیگر هرگز دچار عفونت نشوید. اما بسیاری از افراد دچار تبخال‌های مکرر می‌شوند.
تبخال به احتمال زیاد در قسمت بیرونی دهان و لب‌های شما ظاهر می‌شود، اما ممکن است روی بینی و گونه‌هایتان نیز ظاهر شود.
ممکن است تا ۲۰ روز پس از ابتلا به ویروس، تبخال بزنید. ممکن است زخم در نزدیکی محل ورود ویروس به بدن شما ظاهر شود.
احتمال دارد لثه‌های قرمز و متورم، غدد متورم در گردن، تب یا درد عضلانی نیز داشته باشید.
هنگامی که با افراد یا وسایلی که حامل ویروس هستند تماس پیدا می‌کنید، به HSV مبتلا می‌شوید. برای مثال، می‌توانید آن را از بوسیدن کسی که ویروس دارد یا از به اشتراک گذاشتن ظروف غذا، حوله یا تیغ با او، بگیرید.
هر دو نوع همچنین می‌توانند باعث ایجاد زخم در ناحیه تناسلی شما شوند و از طریق رابطه جنسی دهانی نیز قابل انتقال هستند.
نوع ۱ معمولاً باعث تبخال می‌شود و نوع ۲ بیشتر باعث تبخال تناسلی می‌شود، اما هر دو نوع می‌توانند در هر دو ناحیه یافت شوند.
تبخال‌ها به طور کلی جدی نیستند، اما عفونت ممکن است برای کسی که به دلیل ایدز، بیماری دیگری یا مصرف داروها سیستم ایمنی ضعیفی دارد، تهدید کننده زندگی باشد.
اگر به بیماری پوستی شدید اگزما مبتلا هستید، ممکن است در قسمت‌های زیادی از بدن خود تبخال بزنید.
پزشک شما ممکن است فقط با نگاه کردن به تاول‌ها، تبخال را تشخیص دهد. آنها همچنین می‌توانند از تاول نمونه گرفته و مایع آن را برای HSV آزمایش کنند.
تبخال درمانی قطعی ندارد. بعد از اینکه ویروس وارد بدن شما شد، در آنجا باقی می ماند. معمولا خود تبخال ها طی 1 تا 2 هفته به طور خود به خود بهبود می یابند.
داروهای ضد ویروس می توانند روند بهبود را تسریع بخشند، به خصوص اگر آنها را در اولین علائم شیوع مصرف کنید.
کرمی که روی تبخال ها می زنید. آسیکلوویر (زوفيراكس) و پنسیکلوویر (دناوير) نیاز به نسخه دارند، یا می توانید دوکوزانول (آبرره) را بدون نسخه تهیه کنید.
قرص هایی که قورت می دهید، مانند آسیکلوویر (سیتاویگ، زوفيراكس)، فامسیكلوفير (فاموير)، یا والاسیکلوویر (والتریکس). برای تهیه این داروها به نسخه نیاز دارید.
داروهایی که به جریان خون شما تزریق می شوند (به آن داخل وریدی یا IV گفته می شود)، مانند سیدوفوویر (ویستید) یا فسفارنت (فوسفاویر)، در صورت ابتلا به مورد شدید. آسیکلوویر نیز قابل تزریق است.
کمپرس های سرد و مرطوب
داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن
مسکن های موضعی حاوی بنزوکائین یا لیدوکائین
درمان با الکل برای خشک کردن تاول ها
بالم لب و کرم برای حفظ رطوبت
به خاطر داشته باشید که حتی اگر علائمی نداشته باشید می توانید ویروس را پخش کنید.
توصیه ای از دکتر بهزاد انوش
در صورت داشتن علام تبخال به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.
