گياه خواري رژيم گياهي وگان التهاب پوست آکنه

مطالعه اخیر منتشر شده در مجله پزشکی بالینی اختلالات پوستی و شرایط التهابی مرتبط با کمبودهای تغذیه ای در رژیم های غذایی وگان را بررسی کرد.

آیا بین رژیم های غذایی گیاهی و اختلالات التهابی پوست ارتباطی وجود دارد؟

 

 

مقدمه

 

مصرف بیش از حد یا ناکافی مواد مغذی ممکن است با اختلالات پوستی مانند پسوریازیس، آکنه ولگاریس، درماتیت آتوپیک (AD) و هیدرادنیت چرکی (HS) مرتبط باشد.

رژیم غذایی به تنوع میکروبیوم روده کمک می کند و دیسبیوز با تغییر پاسخ های ایمنی همراه است و باعث اختلالات پوستی می شود.

رژیم گیاهخواری محصولات حیوانی را حذف می کند و شامل غذاهای گیاهی (میوه ها، سبزیجات، غلات، آجیل، حبوبات و دانه ها) می شود. به این ترتیب، رژیم های گیاهی (وگان) ممکن است خطر کمبودهای تغذیه ای خاص را افزایش دهد. با این حال، دریافت کافی مواد مغذی و ویتامین ها به همراه مکمل های مربوطه می تواند از کمبود مواد مغذی جلوگیری کند.

یک بررسی اخیر در مورد بیماری های پوستی و کمبود تغذیه تنها رژیم گیاهخواری را به عنوان یک عامل خطر برای کمبود ویتامین های A و B2 (ریبوفلاوین) و کاهش مصرف پروتئین ذکر کرده است.

بنابراین، در مطالعه حاضر، نویسندگان کمبودهای تغذیه‌ای را که باعث تظاهرات پوستی می‌شوند، با رژیم گیاهخواری به‌عنوان یک عامل خطر خلاصه کردند.

 

 

کمبودهای تغذیه ای

 

اگرچه مطالعات کاهش مصرف ریبوفلاوین را با رژیم گیاهخواری نسبت به رژیم های غیر گیاهی (وگان) نشان داده است، کمبود بالینی ریبوفلاوین در بزرگسالان گزارش نشده است.

با این حال، یک گزارش موردی، نوزادی را با هیپوگلیسمی تهدید کننده زندگی و اسیدوز لاکتیک به دلیل کمبود ریبوفلاوین مادر توصیف کرد. مادر رژیم غذایی سخت گیاهخواری داشت و گهگاه از مکمل های اسید فولیک، امگا 3 و ویتامین های B12 و D استفاده می کرد.
یک مطالعه کراتومالسی را در کودکی که رژیم گیاهخواری داشت گزارش کرد و نشان داد که این رژیم ممکن است کودکان را در معرض خطر کم خونی، کمبود پروتئین یا روی و استئوپنی قرار دهد. کمبود پروتئین یکی از نگرانی های رایج در مورد گیاهخواری است.

کمبود پروتئین واقعی منجر به کواشیورکور می شود. رژیم گیاهخواری به راحتی می تواند میزان پروتئین توصیه شده روزانه را تامین کند و یک مطالعه به این نتیجه رسید که هیچ مدرکی دال بر کمبود پروتئین در بین افرادی که از رژیم غذایی گیاهی پیروی می کنند وجود ندارد.

 

 

بیماری التهابی پوست

 

رابطه بین آکنه و رژیم غذایی از نظر تاریخی بحث برانگیز بوده است. مصرف لبنیات خاص (مانند شیر گاو) با آکنه مرتبط است.

علاوه بر این، افزایش مصرف شیر بدون چربی در میان نوجوانان پسر با شیوع بیشتر آکنه مرتبط است. در مقابل، ارتباط قابل توجهی برای شیر کم چرب، کامل و بدون چربی در میان نوجوانان دختر گزارش شده است.

علاوه بر این، غذاهای با شاخص گلیسمی بالا (GI) آکنه را تشدید می کنند. یک کارآزمایی کاهش قابل توجهی را در ضایعات آکنه در افرادی که رژیم غذایی GI پایین داشتند نسبت به افرادی که رژیم GI بالا داشتند، مشاهده کرد.

مطالعات دیگر همبستگی مثبت بین آکنه و غذاهای با GI بالا را تایید کرده اند. شواهد از اثر آکنه‌زای غذاهای با GI بالا و برخی از محصولات لبنی حمایت می‌کنند.

بنابراین، یک رژیم غذایی با GI پایین یا اجتناب از لبنیات ممکن است برای بیماران آکنه مفید باشد. به این ترتیب، گیاهخواری ممکن است اثرات ضد آکنه زا را افزایش دهد. در واقع، نشان داده شده است که محصولات مبتنی بر سویا ضایعات آکنه را کاهش می دهند. میوه ها و سبزیجات با GI پایین ممکن است به دلیل اثرات ضد التهابی خود محافظت کنند و یک رژیم غذایی گیاهی متعادل ممکن است به پیشگیری یا کاهش ضایعات آکنه کمک کند.

رژیم های غذایی گیاهی نیز ممکن است برای پسوریازیس مفید باشد، سلامت پوست را بهبود بخشد و از بیماری های مرتبط با آن جلوگیری کند.

آنها سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 و آنتی اکسیدان هستند اما اسید آراشیدونیک، چربی ترانس و چربی اشباع کمی دارند. اسیدهای چرب امگا 3 و ایزوفلاون های سویا ضد التهاب هستند و می توانند از پسوریازیس محافظت کنند.

اگرچه هنوز مشخص نیست رژیم‌های غذایی می‌توانند شدت HS را محدود کنند، مطالعات نشان می‌دهد که مداخلات غذایی برای کاهش وزن، جراحی چاقی و رژیم‌های حذف مخمر آبجو ممکن است HS را بهبود بخشد. گزارش شده است که میوه ها و سبزیجات HS را کاهش می دهند، در حالی که کربوهیدرات ها، شیرینی ها، غذاهای پرچرب و محصولات لبنی HS را تشدید می کنند.

با این وجود، ارتباط بین HS و گیاهخواری هنوز کشف نشده است. سهم رژیم غذایی در AD کمتر مشخص است. با این حال، میکروبیوم روده و قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی در پاتوژنز AD دخیل هستند.

رژیم های غذایی سرشار از سبزیجات و میوه ها دارای مقادیر بالایی از فلاونوئیدها هستند که ضد التهاب و آنتی اکسیدان هستند و می توانند در برابر AD مفید باشند.

با توجه به اینکه پوست و روده با هم ارتباط برقرار می کنند، هدف قرار دادن میکروبیوم روده به تنظیم پاسخ های ایمنی و بهبود ضایعات AD کمک می کند. به این ترتیب، رژیم های گیاهی می توانند به طور موثری تنوع میکروبی روده را ارتقا دهند و از سلامت کلی پوست و روده حمایت کنند.

 

نتایج به دست آمده

 

اطلاعات مربوط به رابطه بین بیماری(های) پوست و رژیم غذایی وگان محدود است. شواهد نشان می‌دهد که رژیم‌های وگان متعادل می‌توانند مقادیر توصیه شده روزانه پروتئین و ویتامین‌ها را به راحتی تامین کنند و بنابراین می‌توانند در برابر بیماری‌های التهابی پوست و بیماری‌های مرتبط با آن مفید باشند.

به طور کلی، مطالعات گسترده تری برای درک پیامدهای رژیم های گیاهخواری بر اختلالات پوستی مورد نیاز است.

 

 

Journal reference:

    Lee, H. et al. (2023) "Vegan Diet in Dermatology: A Review", Journal of Clinical Medicine, 12(18), p. 5800. doi: 10.3390/jcm12185800. https://www.mdpi.com/2077-0383/12/18/5800